- ۱۴ ارديبهشت ۰۰ ، ۱۶:۲۲
می روی مشهد ،خیابان ها شلوغ
می روی در قم ، شبستان ها شلوغ
اربعین حتی بیابان ها شلوغ
هیچکس مثل تو بی زوار نیست...
جانم حسن(ع)
دریافت
حجم: 8.74 مگابایت
دریافت
حجم: 12.9 مگابایت
بوی خاک بلند می شود
باران است که محکم به شیشه ی ماشین می کوبد
هوای اینجا همیشه بغض دارد
انگار هر روز منتظر مسافری ست که بیاد که مدام شهر را اب و جارو می کند
ترافیک شدید میشود سینی شیرینی و شربت است که دست به دست می چرخد
کاسه ی چشمانم داغ میشود ارام می بندمشان
کسی میخواند
السلام علیک یا داعی الله و ربانی ایات
باد می وزد
السلام علیک یا باب الله و دیان دینه
ریسه ها میان بادها می رقصند
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه
باران از پنجره ی نیم باز به صورتم می خورد
السلام علیک حین تقعد السلام علیک حین ترکع و تسجد
خنکای آل یاسین می سُرد توی صورتم
سلام بر تو سلام بر تو سلام بر تو
از ما منتظران دروغین به تو امام مظلوم سلام
از ما نون به نرخ روز خورها به تو سرگردان بیابان ها سلام
از ما ندبه خوانان متظاهر به تو غریبِ مضطر سلام
از ما شیعیان غافل به تو یاورِ همیشه پشتیبان سلام
ما همینی هستیم که گفتم
ما همینی هستیم که گفتم
ما از انتظار فقط ندبه های جسته گریخته ی جمعه را بلدیم و
سالی یکبار سینی شیرینی و شربت و ریسه برایت
بعدش اگر بخواهیم خیلی یادت کنیم سه بار به پایمان بزنیم و بگوییم العجل العجل العجل
تو اما غصه نخور ما ته دلمان دوست داریم
دلخوشک های ته دلمان همین فکر امدنت هست انگاه که پرده ی کعبه را در دست می گیری
و صدایت به همه ی ما می رسد
ما تهِ تهِ دلمان فقط به امید تو زنده است
که بیایی
که نجاتمان دهی
ما ته دلمان فقط تو را می خواهیم ولی ببخش که فراموش می کنیم
که یادمان می رود که چه می خواستیم که در شلوغی شهر گمت می کنیم
تو اما مثل همیشه دست پدری ات را به سرمان بکش
ما خیلی خسته ایم...
پ.ن١:
این جشن ها برای من آقا نمی شود / شب با چراغ عاریه فردا نمی شود
پ.ن٢:
دیده را فایده آنست که دلبر بیند
پ.ن٣:
آخر از باب الجوادت کربلایی می شوم
همسایه سایه ات به سرم مستدام باد
لطفت همیشه زخم مرا التیام داد
وقتی انیس لحظه ی تنهایی ام توئی
تنها دلیل اینکه من اینجایی ام توئی
هر شب دلم قدم به قدم میکشد مرا
بی اختیار سمت حرم میکشد مرا
با شور شهر فاصله دارم کنار تو
احساس وصل میکند آدم کنار تو
حالی نگفتنی به دلم دست میدهد
در هر نماز مسجد اعظم کنار تو
با زمزم نگاه دمادم هزار شمع
روشن کننند هاجر و مریم کنار تو
تا آسمان خویش مرا با خودت ببر
از آفتاب رد شده شبنم کنار تو
در این حریم، سینه زدن چیز دیگریست
خونین تر است ماه محرم کنار تو
مادر کنار صحن شما تربیت شدیم
داریم افتخار که همشهری ات شدیم
ما با تو در پناه تو آرام می شویم
وقتی که با ملائکه همگام می شویم
بانو! تمام کشور ما خاک زیر پات
مردان شهر نوکرو زنها کنیز هات
زیبا ترین خاطره هامان نگفتنی ست
تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی ست
باران میان مرمر آیینه دیدنیست
این صحنه در برابر ایینه دیدنیست
مرغ خیال سمت حریمت پریده است
یعنی به اوج عشق همین جا رسیده است
خوشبخت قوم طایفه، ما مردم قمیم
جاروکشان خواهر خورشید هشتمیم
اعجاز این ضریح که همواره بی حد است
چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است
من روی حرف های خود اصرار میکنم
در مثنوی و در غزل اقرار میکنم
ما در کنار دختر موسی نشسته ایم
عمریست محو او به تماشا نشسته ایم
اینجا کویر داغ و نمک زار شور نیست
ما روبروی پهنه ی دریا نشسته ایم
قم سالهاست با نفسش زنده مانده است
باور کنید پیش مسیحا نشسته ایم
بوی مدینه می وزد از شهر ما،بیا
ما در جوار حضرت زهرا نشسته ایم
مربع
از ما به جز بدی که ندیدی ببخشمان
از دست ما چه ها که کشیدی ببخشمان
من هم دلیل حسرت افلاک می شوم
روزی که زیر پای شما خاک می شوم.
سیدحمیدرضا برقعی